Abdulkadir Karaman - Hayalim Kan İçinde

Beklediğim gelmedi, hayâlim kan içinde
Canım her an can verdi, bir heyecan içinde.

Yaşadı infiâli, yaşamamış yüreğim
Kavuşmaya özlemli, bin bir ilham içinde.

Ne kadar çok uzadı, vuslat için fasıla
Gözlerim bitkin düştü, her an efgân içinde.

Hislerime gem vurdum, gözyaşımı sakladım
Gizledim hicrânımı, kâlbim hicrân içinde.

Korktuklarım başıma nihâyet geldi bir bir
Kapandı sevdâ sayfam yine ziyân içinde.

Kimselere demedim, çektiğimi yüzünden
O'ydu olan derdimin ayan, beyan içinde.

Ne desem teselliye zerre kâr eylemedi
Şifa bilmez derdimin derdi nihân içinde.
Bir kor gezer rûhumda, yakarak her yerimi
Fark ettim ki gözleri, yanan şamdan içinde.

Rahmetseydi hâlime böyle zelil olmazdım
Acılara gark oldum, her an isyan içinde.

Çok aradım dengini, bulamadım bir türlü
Var mı, bilemiyorum dengi cihan içinde?

Ben ona her şeyimi verdim, verse olmaz mı
O da bana kâlbini, aşkı ihsan içinde?

Niçin bilmem? hiç rağbet etmedi tek sözüme
Olmadığı ânım yok, bilse cânân, içinde.

Bir elvedâ diyerek kopardı yüreğini
Yaralı düştüm yere, bin helecan içinde.

İnanınki usandım, lütfunu beklemekten
Gezemez oldum artık bir ân insan içinde.