Abdulkadir Karaman - Gönlümün Güz Mevsimi

Hayâllerim gazel döktü
Gönlümün güz mevsiminde.
Ümitlerim boyun büktü
Gönlümün güz mevsiminde.

Yağdı düşlerime karlar
Doldu saçlarıma kırlar
Çökertti beynimi sırlar
Gönlümün güz mevsiminde.

Çatısı göçtü kâlbimin
Nabzı atmıyor dilimin
Marazı azdı hâlimin
Gönlümün güz mevsiminde.

Hâsretim depreşti de dün
Sessizliği seçtim bugün
Hislerime yağdı hüzün
Gönlümün güz mevsiminde.

Başıma dertler üşüştü
Sevinç yüzümle küsüştü Ruhuma çiseler düştü
Gönlümün güz mevsiminde.

Gözlerimi yuttu sağanak
Düşlerimi bürüdü ak
Yük oldu hayat, yaşamak
Gönlümün güz mevsiminde.

Gökyüzünü yara yara
Yüreğim düşer yollara
Kucak açar sonsuzlara
Gönlümün güz mevsiminde.

Diri görürüm ölümü
Kan bürür tefekkürümü
Pişmanlık keser önümü
Gönlümün güz mevsiminde.

Çıkmaya köz girdabından
Yüreğim hâl lisanından
Yardım umar cânanından
Gönlümün güz mevsiminde.