Abdulkadir Karaman - Dokunma!

Dokunma bana dokunma!
Dokunursan yine ağlarım.
Ağlayınca deli deme,
Hele hiç teselli verme!
Çiğnenir ayaklar altında tarihim,
Altın çağlarım...
Yas tutar ovalarla dağlarım.
Kan gölüne dönmüş
Tüm diyarlarım.
İşte ben o sebepten susmaksızın ağlarım.

Bir zamanlar! ?
Uzak değil, yakın bir zaman; Ufuklara uzanırdı dallarım.
Günlerce değil,
Aylarca gidilse de
Bitmezdi, tükenmezdi yollarım.
Hem mesut,
Hem özgürce yaşardı gölgemde,
Kanatlarım altında;
Her ırk, her dinden insanlarım.
Oysa şimdi..! ?
Bükük boynum,
Kırık kollarım.
Dokunma bana dokunma!
Dokunursan yine ağlarım.