Abdulkadir Karaman - Çelişki

Çiy düştü düşlerimden
Gönlümdeki gülşene
Yitirdim yüreğimi
Dîvane döne, döne

Bir hüzünlü kaçışın
İçinde sürüklendim
Hislerim hep gönlümü
Çevirdi başka yöne

Günebakan misali
Büktüm güne boynumu
Yaptığından utanıp
Baktı birden önüne

Perişanım biçâre
Pejmürde bir haldeyim Tepelendi benliğim
Çıkamadım bir öne

Tutuşmayan bir zerre
Koymadı bedenimde
İstiyor ki vefasız
Hasret alevim söne

Bir kaçamak nazarım
Bir çapkın kor gülüşüm
Demir attı apansız
Kilitlenmiş gönlüne

Ne kadar yok dese de
Hiç aldırış etmedim
Diktim aşk fidanımı
Hiç vahasız çölüne.