Ben Irak'lı Bir Çocuğum
Nice yollar aşıp geldim var söylemek istediğim
Geldim ki muhtacım sevgiye yok artık sevelerim
Söz söyleyip ağıt yakmak çare değil ki bu hale
Kalmadı artık Irak'da ne bir sümbül ne de lale..
Sırtımdaki şu yara izi kaldı birkaç seneden
Kaybettim sevenlerimi yaralı yüreğim derinden
Önce babam sonra annem ve ardından kardeşlerim
Şehit oldu birer birer cephede yiğitlerim...
Karardı bizim günümüz yok artık güneşimiz
Güllelere mezar oldu şehit kokan evimiz
Dünya sus pus olmuştu ki bu katliam karşısında
Nice anneler vuruldu yavrucağı kucağında...
Analar, bacılar, nineler ve öksüz kalan bebeler
Gözünü kan bürümüşler önüne geleni tepeler
Elbette bu vahşet kalmayacaktı karşılıksız
Şehadete şartlanmış kanla yıkanmıştı canımız...
Vebirgün seher vakti çıktık cihad yoluna
Geride bıraktılar beni giden gitti yoluna
Artık ok yaydan çıkmış hedefini arıyordu
Sabır taşım çatlamak üzere sınırım zorluyordu...
Dediler bekle biraz sana da sıra gelecek
Gerek bize birkaç yiğit emanet verilecek
Şimdi dinleyin beni ey müslümam kardeşlerim
Bir adım sapmam yolumdan tükense de nefesim...
Benim dedem de şehit olmuş bir özgürlük savaşında
Onun da öcü alınacak elbette çok yakında
Anam şehit, babam şehit ve ben bir şehit oğluyum
Bitmez yürekte yangınım 'Ben Irak'lı bir çocoğum'.........
(2003)
Abdulkadir İlyas