Abdülkadir Demirci - ……kalmadı Bize Ellerimizden Başka Tutunacak Dal...

……Kalmadı bize ellerimizden başka tutunacak dal….


……Kalmadı bize ellerimizden başka tutunacak dal….
Güneşin şavkı söndü sırda umutlar
Şedit esen rüzgarın şerri çökecek
Sessizliğe bürünmüş gamda bulutlar
Ağlamaklı göklerden yağmur düşecek.

Coşarak kükreyecek şu haris nehir
Yutacak sevdamızı hırçın selinde
Çökecek üstümüze çaresiz şehir
Uğuldayan rüzgarın vahim yelinde

Feryatlar yükselecek koca şehirden
Girdabın pençesine asılacak can
Heybetiyle köpüren azgın nehirden
Felek çarkında dönüp akacak zaman.
Sevdaya tutsak olan gözlerimizin
Bu güzelim dünyaya son bakışları
Aşka ninni söyleyen sözlerimizin
Sevda yüklü dillerden son akışları.

Hıçkırarak ağlayan kimsesiz şehir
Ölüm sessizliğinde uykuya daldı
Çıldırarak çağlayan kudurmuş nehir
Doymayan gövdesine canları aldı.

Tut bırakma elimi derman ol dize
Sıkıca sarıl bana kollarımda kal
Baharı hazan vurdu, kalmadı bize
Ellerimizden başka tutunacak dal
15&01&2014
Abdulkadir DMİRCİ