Abdülkadir Demirci - ....ayrılık Sonu

....Ayrılık Sonu


Gönül bıkmaz, usanmaz yari düşünür,
Ruhun yuva bulamaz, yarsız üşünür,
Kelam kalır gırtlakta, dudak büzülür,
Susar dilin, ses çıkmaz, yürek üzülür.

Yari elde görünce, içerin yanar,
Solar ten, gözler yumulur, yürek kanar,
Uzatırsın elini tutulur sanar,
Başın eğilir öne, maziyi anar.

Derdin çalar kapını, kovsan da gitmez, Açılır hicran yarası, acın bitmez,
Yıllar geçse de, sevda içinde yitmez,
Yaparsın aşka yama, aslını etmez.

Sayısız günler geçer, ömründe o gün,
Hatıralar karışır, sende solmaz dün,
Ne şöhretin mutluluk verir, nede ün,
Düşersin ölüme gidersin, gün ve gün.

Can çıkar boğazdan, kapanır bakan göz,
Bağlarlar çeneni, çıkmaz ağızdan söz,
Söner su dökmeden, içinde yanan köz,
Dönersin Yaratana; çürür gider öz.