Abdulkadir Çelik - Yeşil Efsun

Yeşil efsun

Renklerin göz bebeklerinde seviştiğini bildin mi hiç?
üveyiklerin mabedinde öpüştüğünü
melîkelerin yollarından kaçıştığını
eflatunun en güzel sana yakıştığını
yakamozların pencerene bakıştığını
Serdarlarin senin namina savaştığını
azatların kulun olmaya yarıştığını bildin mi? Hiç!

Yeşil gözlerinde hiç çözemediğim bir efsun var
eteğini tavaf eylemekten sarhoş düşmüş kehkeşanlar
şal abanı sırtına aldığın vakit ey yâr!
iplikler ilmek ilmek dolanır bahtıma
leylaklar mı, güller mi sereyim tahtına?

Gazellere, kâsidelere, mesnevilere yasak
öteler beri olur dillendirince seni ancak zifirî katranda kalmış sahipsiz bir sancak
lambalarının ışıltısı güneş kadar uzak
üşüyorum ıraklarda beni kim ısıtacak

Bağrımda çatır çatır eden kafiyeyi dinledin mi hiç?
isi, kokusu, rengi olmayan acip bir ateş
ruhbanların ruhuma yaktığı mersiyeyi dinledin mi? Hiç!


Çöllerin yeni bestesi işte sana ithaf olunur
ölüleri yatağından kaldıran melodileriyle
leyla'nın Mecnun'u yalan artık unutulur

Asumanı kaplayan kara dumanı merak ettin mi hiç?
hülya dolu eczaları yaralara basanı
uğul uğul rüzgarla gelen başı boranı
sultanını menzil menzil gezip soranı
uluların dergâhında tütün saranı merak ettin mi? Hiç!