Eva
ah Eva
kalbiniz ne çok gürültülü
-sanki çıplak bir ülkenin pencereleri açık kalmış içinizde…
açlığa ana kokusu iyi gelirmiş & sizin oralarda
insan bu Eva
iman ile imansızlık arası çürüyen bir ceset
ne çok doyar bilir misin, okşanınca saçlarından
elleriniz!
elleriniz ne çok sessiz
ağlamak gibi
-sanki bir mahşere dokunuyor içimde…
uzat kalbini Eva
-bu bir yangın
saçlarınızdan başlayan
bir fısıltı büyüyor yürek beşiğinizde
ve yetim bakışlarınızda koşan çocuklar
-ve beyaz atlar
sanki zamanı aşıyorsunuz
aldırmadan içinizdeki şahikalara
ve duvarlarına dünyanın…