Abdulhamit Güllük - Sen Sen Ol Söyleme! ..

Bırak ruhun,kalbin seni
Gecenin zifir karanlıklarına atsın
Matemleri yaşa her gece
Konuşsunlar arkandan
Boşver ne derlerse desinler..
Onu seviyormuş ya da
Delinin biriymiş sevdiği
Çılgın gezermiş sokaklarda
Sen aldırma onlara
Sen sen ol canım
Sahilde çıkar ayakkabılarını
Daldır suya
Koş caddelerde
Yalnız kalsan her daim
Kim ne derse desin aldırma Yüreğinin sesini dinle
İçinden geldiği gibi haykır sevdanı
Bağıra bağıra çağır korkusuzca yarınlara
Yoksa sen,sen nasıl olabilirsin?
Güneşin doğuşunda
Karanlıkları kov gitsin
Çimenlerin üzerine basmadan yürü
Yağmurun yağışını seyret pencerenden
Ümidini yitirme bırak isyanları
Her gecenin sabahı yakındır şafağa
Sesini duy kalbimin
beni düşün
Seni seviyorum,seni özlüyorum
Ben de seni canım
Sen sen ol sevdiğini söyleme! ..