Abdulhamit Güllük - Özleminle Bırakıp Gittin! .12.

Yağmur çisesi değil seninki
Hüznün yüzünden okunuyor..
Bu bir ayrılık busesi değildi belki
Matemin gözünden dökülüyordu...
Hani sürekli kavga eder,ayrılırdık ya
Sonra ağlar barışırdık..
Özlemlerimizi anlatırdık o zaman,
Sevgimizi dile getirirdik yeniden...
Bazen gurur yapardık,konuşmazdık aylarca,
Sonra sen arardın ansızın 'gel' derdin..
Ben dayanamaz gelirdim,
Kıyamazdım bir türlü sana.. Sesini duyunca kaçardım sana
Korkardım sensizlikten,yalnızlıktan...
Şimdi hiçbirisi yok,olmayacakta! ..
Sensizliği yaşayacağım bu şehirde..
Gözlerim arayacak köşe başlarını,sahilleri..
Bekleyeceğim bağırmalarını,gülüşünü boşuna,
Hep seni arayacağım deli divane gibi..
Bu yüzden hep gelirdim sana,
İstemezdim ayrılığı...
İhanetin son buldu kalbimde
Bir akşam vakti yağmurla gittin..
Matemin yüzünden okunuyordu...