Abdulhamit Güllük - Kan Damlar Gülümden...

Gülümden kan damlar
Tıpkı yüreğimden aktığı gibi
Gözlerine eskisi gibi bakamıyorum
Utanıyorum hayatımdan
Herşeye rağmen dönelim yeniden...
Dönersem hülyalara
Ümitlerim daha da yıkılır inan
Beni halime bırak ne olursun,
Acılarımla kardeş olmuşum...
Döndürmek mümkün olsaydı dünyayı
Dönerdim sema gibi yarına
Bir gülümsemen, bir tebessümün, Ölümüme sebep olurdu, hayatıma...
Çekip gittiğin günden beri
Gönlümün gülünden kan damlar
Yalandı sana söylediğim masallar
Sevdim seni ölürcesine tek gerçek
Hayatım hep böyle deli divane
İnandığım tek gerçek ebedi
Seni kaybettim
Geri gelmeyecek
Ölmekte ne ki gülüm,
Seninle ölümsüzüm zaten...