Abdulhamit Güllük - Gözlerime Dokunma...

Çok yoruldu bu gözler aşkın yollarında,
Her gün yıkandı umutsuzluk sularında,
Seni çok aradı İstanbul koruluklarında
Yeter artık ne olur gözlerime dokunma...

Gelip geçenlere seni hergün sorup,
Beklemekten saatlerce gözlerimi yorup,
Sahillerde geçer ümidiyle durup,
Yoruldu gözlerim, gözlerime dokunma...

O gözler şimdi kan çanağına döndü,
Gerçekler ne yazık ki hayallere büründü,
Herşey ortaya çıkıp ayna gibi göründü,
Duruldu gözlerim, gözlerime dokunma...