Abdulhamit Güllük - Garip Yolcuyum..

Dağda kardelenler açar bu mevsimde,
Itır kokusu gelir
Alır,götürür maveraya
Düşlerim dillenir,yalnızlığım ses verir
Kar yağar gönlüme benim
Ahu ceylanın ürkekliği gelir aklıma
Kuş cıvıltılarında,özlemlerim dile gelir
Sorma bana kimim diye
Garip,biçare yolcuyum işte..
Vuslatıma erdiğim gece,
Gözlerinin karasında kayboldum
Mehtabın dudağında ermek dilerken,
Alemin eleminde yok oldum..
Şimdi kar yağar yüreğimin tepelerine
Gönlümün cehenneminde kül oldum Verin benim sevdiğimi! ..
Ben bir garip yolcuyum
Ağlatmayın beni,zaten yareliyim..
Yitirmişim bulduğumda O'nu
Yol bilmez,gülmeyen garip yolcuyum
Kar yağar gönlümün bahçesine
Güller ağlar,yolcu ağlar..
Yollar sana gider,
Tükenir umutlar..
Ellemeyin yareme,
Bahtı gülmez garip yolcuyum..
Hasreti heybeme yükleyip,
Sevdamın menziline giden,
Garip bir yolcuyum ben..