Abdulhamit Güllük - Çınarım...

Sen ecdatsın, sen tarihsin, çınarım
Köküyle dile gelen sensin, çınarım
Sen mazisin, sen atisin, çınarım
Sen dertlisin, sen yaralısın çınarım

Ümid, hasret kokar bakışlarında,
Şimdi yine yalnızsan dağ başlarında,
Şerefli bir maziyse göz yaşlarında,
Varken son elbet, karalısın çınarım...

Mazideki şanına yanmıyorlarsa,
Senin dilinden anlamıyorlarsa,
Ve yine ızdırabını duymuyorlarsa,
Figan edip yine ağlama çınarım...

Bak ecdat ruhuyla bir nesil geliyor,
O ki, Hak'kı hak, batılı batıl biliyor,
Tarih bil ki yine seni müjdeliyor,
Daha niçin ağlarsın sen çınarım?