Abdulhamit Güllük - Aşk Bu! ...

Denizlerin dalgalı, fırtınaların sert,
Yüreğin mert olacak!
Başın dumanlı, dağların karlı,
İçin hüzün, gönlün matemlidir sevgilim...
Fırtınalı zamanlarda sığınacağın
Barınağın bile olmayacak...
İsyan edeceksin gecelere
Gökteki yıldızlar ümidin olacak,
Karlı dağlar gibi sevdayı yaşayacaksın,
Bazen kızgın çöllere düşeceksin,
Kerbelayı ruhunda yaşatacaksın,
Bir damla suya hasret kalacaksın,
Aktığında gözyaşların dinmeyecek,
Çiçeklerden bir buket olacaksın,
Açan bir gonca gülü bekleyeceksin,
Ayaz gecelerinde,
İliklerine kadar hissedeceksin soğuğu,
Buz kesilecek terleyen dudakların,
Dizlerinin bağı çözülecek,
Vuslata kavuştuğun an,
İçin ürpermeyle dolacak, titreyecek dalgalarda,
Yakamozlardan iz süreceksin, Sevgiliye giden yollara...
Deniz fenerleri gibi bekleyeceksin günlerce,
Belki hiç gelmeyecek sevdiğin,
Şarkılardan türkülerden kısmet arayacaksın,
Gittiği gün matemlere bürüneceksin,
Gördüğün an, çocuklar gibi ağlayacaksın,
Bir gülüşüne, bir bakışına,
Hayat bahşedeceksin dostum
Aşk beklemektir sevgiliyi
Gelmese bile...
Karşılıksız sevmeyi bileceksin,
Diz çöküp önünde af dileyeceksin,
Yağmurlar yağdığında
Onu hatırlayacaksın belki
Gözün yollarda olacak bir süre
Bir kere sevdim dese,
Ölümsüz aşkı buldum diyeceksin,
Ölüm bile sana vız gelecek,
Bir ceylan bakışlıyı seveceksin,
Belki O sevmeyecek...
Anlayacaksın ki aşk bu, aşıksın! ...