Abdulhamit Güllük - Al Beni Yanına...

Açtım ellerimi semaya,
Bedenim, ruhum, amin derken,
Karşılık versin melekler,
Hakikatin sularında düşlerim,
Gerçek olsun.
Çağır beni yanına,
Uzaklara gitsin yalnızlığım
Ölümü beyaz bulutlara sarsınlar,
Bu alem bir incir çekirdeği değilmiş,
Ötelere pişmanlıklarım selam dursun,
Gönül koyduklarım bana küsmesinler,
Her inleyişimde dizlerimin bağı çözülmezdi,
Zaman, mekan nedir diye bana sorma,
Hüzün, sefa, can, sevgi, vuslat,
Hep bir mısra,
Çınlatır yitirdiğim nameler kulağımı, Herşey fani, ölüm hakikat!
Durmak gerekmez, yolcu yolun bekler,
Gül yüzlü yardan almışsa nurlu haber,
Elleri titrer, gönlü ağlar her daim.
Dili lâl olur,içi ürpermeyle dolar,
Yüzünde muştular, karşısında sadık dilberin,
Sefadır ona canlar, her an onu bekler,
Tut ellerimden, hayalin gözlerimden süzülür,
Götür beni yanına, senin olsun tüm sevaplarım,
Bunca zaman yetti yokluğun bana,
Kör kuyularda beklediğim yeter,
Çağır beni yanına, tükensin yalnızlığım,
Kurtarsın diye açtım ellerimi semaya,
Yokluğuna yine esir etme beni,
Al beni yanına, çağır beni yanına...