Abdulhamit Cemiloğlu - Uzaktasın

dört duvar arasında
kendi nefesimle başbaşayım
seni düşünürken umutlar odasında
yok oldu yalnızlığım
ne karanlıktan korkuyor
ne de sunulan acılardan
en kötü şey şu anda
paylaşamamak özlemlerin yakılışını
senden uzakta
seven yürekle düşünürken seni
ne çağrışlarım diniyor
ne de süre hızlanıyor
geceler bitmiyor
sensiz sevdiğim
sesim titriyor türkülerim ağlıyor
sözcükler şiirlerimi inletiyor
sesler gelmiyor mu kulağına 23.8.87.Ankara

Hamit Cemiloğlu