Abdulhamit Cemiloğlu - Uykudasın

dudaklarından gülümseme yitmemiş
açık ağzında çiğnerken kötülükleri
o sıcak nefesini özgürlüğe kaptırmış
ve yüzünde güneş görmenin heyecanı
yanaklarında paylaşımın açlığı
yastık yapıp ezmiş yalnızlığı
özlemlerini anlatırcasına kapalı gözleri
saçlarıyla yorganlatmış düşüncesini
sarmış dolamış güzelce tenine mutluluğu
sevgiyle örmüş gibi rahat yatağını
nasıl da kıvranırsın
ellerin birşeyler mi arıyor
yenilikleri mi örüyor
ya ayakların çağrılı gibi nereye koşturuyor
belini içe doğru kıvırmışsın
kulağınla dinliyorsun birileri mi çağırmış
nasıl da içten konuşuyorsun
birikimle gözleyip yazdım izlenimleri
bana doğru atma bacaklarını
zamanı değil a gülüm bu nasıl yatış