buğday öğütülürdü & direne direne
gökyüzü bulutlaşırdı
güneş kararırdı & karanlık karanlık
ağlaya ağlaya yeryüzüne
neler olduğunu anlayamazdık
oysa sevdiğim gözyaşlarının veriminde
seni nasılda öperdi türkülerim
nasıl da döneklik ettiydi çirkinlik
görünce sıcaklığının etkisini
öfke yaramaz gözyaşı acıyı gizler
dağlardaki kır çiçekleri seslenmemiş miydi
arılarla çiçekleştirdiğim özlemler
inceden inceye konuştuğum acı
yalnızlığı paylaştığım varlığın
sessizlikleri sezinletmemiş miydi
türküleştirilen yaşam paylaşım
direncim inancım barışım
yüreğimle seslenebilmek
öyle güzel ki
türkülerimle öpmek
doyarcasına
yaşamak sevdiğim yaşamak
öyle güzel ki birlikte
yanarcasına..... 1.7.85.Reyhanlı