Abdulhamit Cemiloğlu - Tükenir Mi

tükenmek üzere sandılar
tükenir mi
bir zamanlar bitkilerin
hayvanların kimileri tüketilmişti
daha önceleri başka dil vardı
ve o dilden başka sözcükler alındı
gün geldi yasaklaştı kimi sözcükler
kimi diller kullanılmadı
kitaplarla yakıldı kitaplarda saklandı
kullanımına kilit vuruldu
yeni diller oluşmaz mıydı
yüreğime kilit zincir vurulsa bile
sevgim hava olur, tükenir mi
Hiroşima da insanlar Almanya da kitaplar
Filistin de Vietnam da aç aç insanlar vardı
ağaçlar çiçekler yavrular vardı capcanlı
nice nice güzel tohumlar
kirletildi hava
neredeydiler şimdi
suçları var mıydı neden yoklar
küçük çok küçük zerreciklerle girdi girdi beynime kirletti
soluk almak olanaksız gibiydi
kemikler yavaşça da sertliğini yitirmekte
bitkisel yaşamın başlangıcına ittiler
oysa kıyımın gücü yeter mi
uçsuzluklara duvar çekmeye
benim aşkım sonsuzdur su gibidir
tükenir mi
yeni günlerde yeniden yaşam aşığıyım
çirkinlikleri silip atmak aşığı
inancıma ektim, güzelliklerin altına
bire yüz verdi boy boy oldu
yaratımlar özgünleşti arayışlar bütünleşti
buram buram kokar renkleri
nakış nakış işlemiş toprağa
gökyüzü sular onu güneşiyle bulutuyla
düşüncemi ektim yaşama
sevgim her gün yeniden doğar
değişik kavgalar gibidir
süreçtir-yaşamdır-paylaşımdır sevgi
tükenmez ki