Abdulhamit Cemiloğlu - Toplumsal Çağrı Ortaklığı U.mumcu'ya

sensizlik zorlarken
bağımsızlık bayrağını indirmedi yüreğinden
düzenin pisliğinden daha da yükseltmekti amacı
işçilerin terlediği gibi
gerçeğin bulgucusuydu
ekmek getirildiği gibi
belgelerle erişilirdi çabaya
kelepçe vurulmuş beyinlere
yankılanırdı bir tokmak gibi... yazılanlar

insanlık kavgası yaşam adına gençti
halk durağıydı sevgi
ve kimliksizdi barış
sınır koyulamazdı arayışlara
yarımdır ölüm
saklanmışlıkları çıkarıp salardı ortalıklara
terimdir ölüm
irkilmedik korkmadık
sonsuzluktur ölüm
sorumluydu (sorumluyduk) gelecek adına
halk için

bu ülke için
erkekçesine, adam gibi be... erkekçesine
bolluktur ölüm soyutlamadı
önceki öldürülenden kendini
yurtsever arkadaşlarından
sıramdır ölüm
ve utandırmadı
aşkını...

o kar o bembeyaz görüntüye dağılan
parçalanmışlığın
lekesiz ana sütüdür
dürüstlüğün dilekçesidir
o bomba o patlatılan... o patlayan
sevgilerimizin halka dağılmasıdır
düşüncenin patlamasıdır

dinle kalem
sus yürek
haykır zaman-süreç
Ankara'nın yaşına bak
‘vurulduk, dövüldük, asıldık' sıcak sıcak
halkımızın yaşamı mutlu bir sargı
ey ülkem ey halkım... unutma
güzele... saygı

Hamit Cemiloğlu