Abdulhamit Cemiloğlu - Şiir Yoğuruyorum

toprağın doğurganlığı ve acıların amanı
çiçek seslerinin bahar kokusunda
kuşların kanat sesleri arasında
bağların kesim zamanı
burunlara yanık buğday kokar
yavrular yavrular doğar
hiç tadamadığım yorgunluğumla
şiir yoğuruyorum
titrerken saatin vuruşlarında
yalan ve geçmiş
yüreğim aydınlığı düşlerken
her yeni çağın yüzünü görürken
tıkatmaya çalışırlarsa yollarımı
suçsuzların bağışıklığını yorumlarken
yaşamın yaşamın dilinden her şeyin
dinleyeceğim çarpan yüreğimi
dağların doruklarındaki
suların tatlılığındaki-tuzluluğundaki
toprakta işte işyerindeki terlerle
terlerle
şiir yoğuruyorum kan işlerken yüzyılın toprağını
akarken akıtılırken insan kanı
halk geri kalmışlıktan kurtulmak isterken
her sabah biçimlerken yeniden
güneşin ışınlarıyla karanlık erirken
umut filizlerine kilit vurulurken
ve dikenli teller çevriliyken
damarlardaki sevginin sabrıyla
şiir yoğuruyorum
kurşun sesleri ağıtlar ve gözyaşları
ve bir sis indirilmek istenirken güzelliklere
inanç yazılır yaşam sevgisi
sürgün yüreklere
birikimlerle özlemler paylaşılır
mutlulaşır ekilen
aşkla dolu yüreklerle yürürken yeniliklere
çağlardan çağlara selamlaşılır
yaşamdan yaşamdan yaşamdan
şiir yoğuruyorum... 82

Hamit Cemiloğlu