Abdulhamit Cemiloğlu - Sessizlik

‘şimdi dingin gövdende&uğultuyla büyüyen sessizlik
bir gün benim elimde&patlamaya sabırsız mavzer olsun'
Arkadaş Z. Özger


ne duvarlar yüz yüze kaldığım
elimin başımın izini taşıyan
ne yağmurların taşkınlığının uykusu
yaşlarımın izlerinin sonları
ne sen kızıllaşan bordo ses
ne sıcak ne soğuk sözcüklerin dizilişi
ne yenildiğim duygusallığımın denizindeki gemisi
ne gece yarısı paylaştığım
yastığım, yorganım, yatağımın el değmişliği
ne annemin resmi, acımı paylaştığım güzellik
ne düşler, uzak açlıklar arasındaki
ne yeni tanıştığım karanfilimsi istekler
ne acımsı tadlı sigaramın öfkesi
ne yorgunluğum, ateşin pirincimsi külleri
ne acım, mutluluğumun kıvrıklığı neşem, üzüntümün dinginliği
ne sen düşünemediğim doygunluk
ne sen yaşamımın gevezeliği
ne de sen konuşmayan...
bugün içim kaynıyor ey gökyüzü ey sevdiğim
derdimin yeni ortağı, bulutumsum...

ne sen küf tutmuş günlerin yıldızı
ne sen örümcek ağlı düşünce
ne sen kül yutmaz yürek, sürecim
ne sen içtiğim damarımdaki kanım
dört duvar arasında kokladığım özgürlük
gücün yetmez yolculuğuma, gücün yetmez, yılmam
göç göç oldu...
hep sözcükler mi yazacak, anlatacak SEVDA'yı
az da güneş yazsın
yaşam bulutları anlatsın
UMUT ODAMA
SEVGİ DOLMUŞLUĞUMA
HOŞ GELDİN HOŞ, SESSİZLİĞİM...