Abdulhamit Cemiloğlu - Gün Dönümü

yıl dönümüdür
neler diker yüreğinden neler
kendini savunurcasına
güldür sudur onurdur.... O'dur
varmazlar ölümünün ayrımına
bütünleşmez mi güzellikler
yıl dönümüdür
bıçak gibidir onsuz
adlandırılamaz bir sürgün gül
türküleri okşar diktiği toprağın
ağıtları değil mi ağıtları insanlığın
şimdi hangi ülkelerdesiniz
sözcükler mi kalemler mi yoksul
yoksa kaçmak ey yaşayanlar onur mudur
yıl dönümüdür
kuşatılan kimliksiz çığlıklarım
tohumları dağılan sessiz dizelerimle
kırlangıç gibi iç çekerim
şurada düşüncenin ısıttığı dalgalarla sabırla yağan bir yağmur yürür
yıl dönümüdür
yazacaklar tamamlanmamış aşkları
derinliklerde kök salmış
bu ülke bu ülkenin kimlik-siz-leri
ölçülebilir mi değeri hele hele yaşamınızı
yaşamınızı kim ölçebilir kim
insan öldürür, insanlar sever sizi
barışım insanım umutlarım güzelliklerim
yaşamaya henüz doymamış
terleriniz gün dönümlerinde korkutur
yıl dönümüdür
sesleri yükselsin yangın ayıdır
ürkekliği atılsın sözcüklerin
yüreğimin soluyan dostluğu tanıktır
yarışan nehirlerin ışıltısı ülkemsin
sevdiğimiz ölü yoktur
bizimlesin bunu bilesin...