Abdulhamit Cemiloğlu - Düşünememek Yağmuru

dışarıdaki yağmuru düşünemiyorum
bardaktan boşanırcasına sövgüleri iletmek istenci var
ana rahminde can verirken çocuk
kulaklarda çınlarken ezik ezik soluklar
ve el değmemişliği kalmamışken onurun
yazan eller uzakta (mı) uzak çok uzak(mı)
tüketirlerken barut kokusuyla
çağın barışçı yanını
yaşam sürdürülürken kaygılı ve öylecene
burda açmazlara girer bağımsızlık
açmazlara girer özgünlüğüyle aşk
ve umut
yani yarı aç yarı susuz ve yaşam boşluğu
yaşayanın ezilmişliği kıyıcılığı ve yokoluşluğu
ve üzerine sindirilen karanlık
havasızlık... uzaktayken bile havasızlık
sizinle yaşıyorum
dışardaki yağmuru düşünemiyorum...