Abdulhamit Cemiloğlu - Deh Baba Deh

çağ dışı yaşayışmış
yok eğitim yok bilimmiş
yıkık bir yuva olsa
acılar yaşam çamurunda olgunlaşır
ne kış belli olur ne yaz
ne soba ne kalorifer ne mangal
sayrılık ölüm mü
deh baba deh
nefesler ne güne duruyor

kavga edilir uzakta yakında
nice insan ölür-öldürülür
can kurban tutsak edilen güzelliğe
körük körük yanan ateş gibi kan
yürek kararlılıkta
bomba atılır kurşun sıkılır
upuzun soluklarda gepgeniş barut kokusu
savaş sıcaklığında ısınmak isterler
barış ta neymiş
deh baba deh
ezinçler-kıyımlar ne güne duruyor

imece yöntemi
savaş ve barış
işte soykırım ve temsilcileri
işte Hiroşima, Vietnam, Filistin
güneş dağlara vurmakta
denizler coşkuluyken susmakta
gün be gün toprak yükünü alıyor
ağlamak kanla karışmış
imece yöntemi...
nerde yaşam... insanlık özlem güzellik
deh baba deh
kurşunlar-silahlar ne güne duruyor

tik-taklar saat sesi yürek atışıydı
yeni seslerin düzensizliğini dinle
toz barut kokmakta
türküler yürek yakar
kalem yazmıyor kurşun patlıyormuş
uzat elini Hiroşima, Vietnam, Filistin'e
uzat, uzat elini de tutsun çocuklar
çiçek sulayabilsinler, şeker yiyebilsinler
açlık yara çirkinlik
su mu arıyorsun
deh baba deh
kanlar ne güne duruyor

tutsak ederler küle çevirirler
duvarlar demir kapılar karanlıklar
yürek umutları yığar
özlem ve türküler arasında el ele
sabahları yürek yüreğe direnci taşırlar
akan kan biriken ter
yığıla yığıla sel olur akar
yıkar yıkar yıkar
yaşam güzelliği alır gezintiye çıkar
türküler çığrılır bağımsızlık sınırsızlıklarında
eller bağlı düşünce sınırlı kalem sürgünmüş
ayrılık sılaya selam mış
deh baba deh
kavgalar niye sürüyor...