Abdulhamit Cemiloğlu - Baharın Tadı

uzun gözyaşlarından sonra gökyüzünün
gülüşü ne güzel bir görsen
maviliği giyindi iyiden iyi gündüzleri
geceleri takılarını takıştırmış
öyle güzellikten kıskandılar...
ağaçlar da yavrulamaya başladı
beyazları yeşilleri de giyinmiş
kimileyin allıkları bulursun yüzlerinde
ekinler diz boyu dolgun ve kıvrak
sallanır yürek yakarlar
çimenlerle karıncalar yarışıyor
bir onlar çoğalıyor bir onlar kuşlarda aldı payını göç ettiler buraya
duvar diplerine çömelip
üzerine resim çizdiğim toprak
uyumaya çağırır gibi sıcak
birde yastık yapınca köstebek
ne kadar da özlüyor güzelliği insan
bir görsen çiçekleri
gizler yalnızlığımı
gökyüzü güzellik özlem ve sevgi
ama sensiz
yüreğimi yakıyor yüreğimi