Abdulhalim İpek - Suçluyum

çok suçlar işledim
çenin
çizdiğin yolda
geçtiğimde
kaybettim seni
duygularımı
konuşturduğum an
uzaklaştırdı seni benden
yazdığım tümceler
ve gönül suçluluğuyla
ne zaman seni
çok sevsem
öfkene kapılırdım
peşi sıra geldiğimde
durgunlaşırdın
derin duygularda..
anlardım bir”vefasızın”
çaresizliğini yaşadığını oysaki
baktığımda gözlerine
'tevhid”yüreğimde
ezgilenirdi
gönül koyuluğunda tutkum
aralanan kapıda
duygularımın adresi
sandığımda seni
yuvarlanırdım uçurumlara
vazgeçemiyorum aramaktan..
gönül hasretimin
'dayanılmaz ağırlığıyla”
sana ulaşmazlığın
yorgunluğu
azaltır bir şeyleri benden
usul usul

Aralık 2005