Abdulhalim İpek - Sevdasız Gelin

Varlık nedenimdi
canımdan öte
süzülürdü gün
bakışlarından
gülüşlerinin ıslaklığında
yaşam bulurdum
beslenirdim yanak
kesmelerinden
bitti,bitirdi
hemde emekleme yaşında
kal deseydi
susturmasaydı
bir yudumda sererdim
ayaklarına ömrümü
yüzünün ekşiliğinde
o an ölürdüm
mutlu olsun diye…

Sorma!
Kaldım bir başıma tekil
çoğul dostluklarda yapayalnız dokunabilseydi çoğul parmaklarım
birkez daha saçlarına
uzanabilseydim tebessümlerine
sus demeseydi
belki de yıkılmazdı
son direnme noktam

Ama hayır!
ertesi bir günün griliğinde
ansızın takıldı uzaklara
nefretini kustuğu bu kentin
‘yerel gündeminde'
sevdasız bir gelin oldu
masum düşleri kirleterek
korkarım,
………..üşütür egenin
……………..sevgisiz ayazı
…………………….yavan gelinin
…………………………nazeninliğini

Mart 2006