Abdulhalim İpek - Gri Düşler

yeryüzündeki tenha
kalabalıkları yaşıyorum
bu akşam yalnızlığında
bu akşam dumanlı odalarda
uyuyamıyor canlar
perde aralıklarında
sızan ışıklar buğulu
yaslı ve hüzünlü saksıların
çığlığında
sevgim isyanları oynuyor
bu akşam
sokaklar erkenci
gecenin griliğine

anlıyor musun sevgilim
beynimde örülen ten kokun çözülmedi henüz
dağların gizemli kuytularında
geçen çocukluğumda
gerilla oldum kimi kez
meşeliklerde
kimi kez sen oldum
yetme gençliğimin
okulunda
ağlıyorum şimdide
viran ettiğin bu kenttin
sensiz mekanlarında
arıyorum
grileşen düşlerimin
öksüz sevdasını
Temmuz 2006