Abdulhalim İpek - Gönül Güncesi Iv

takılı kalır
gönül akşamları
gecenin griliğine
yüzünde sabahın rengi
gülümsüyor gözlerime
kimi kez bir hüznün işgali
bakışlarında
ağır uykuların depresif
kalıntıları
koyverir izdüşümleri
sevisi azaltılmış aşkların
yetme kaçamaklarında
gönül'ün gönül ilişkileri
yüreğimin derinliklerinde
bir yumru
kovalamacadır aşılan yıllar
peşi sıra tükenen ömürlerde unutamadığım bir sevda
koyuluğu
tesellisi oluyor
‘fiskaya' akşamlarında
tek içimlik aşiret ‘mıra'sı
gönül dilinde
alır hazzını
maviliğinde ‘dicle'nin
düşlenir
senli gecelerin
ulaşmazlığında
sen ne vazgeçilmezmişsin
gönül!
iç çekişlerimde…

Mayıs 2008