Abdulhalik Aker - Hece

Süleyman Çobanoğlu'na…

Şiir bitti anamın rahmine düştüğüm gün.
Bir şairin temenni ettiği kalıptanım.
Ufuk göründü bana, gün doğdu bütün bütün.
Müte can çekişiyor, diril şairlik yanım!

Bir el mi yoğurdu ki kalıp içinde beni,
Kulağıma ahenkli sesler çalınıp durur?
İşleyebilir ancak sanatkârlar madeni;
Ve devrilmez çınarlar, yalnız dalları kurur.

Ferhat'ın Şirin için dağı deldiği yaşta Olmama rağmen dümdüz yollarda yürüyorum.
Al eline kazmayı, utku yüzyıllık taşta
Diyen sesin gittiği yolu sürdürüyorum.

Madem doldurdum artık dağı delme yaşını;
Bilinmeli deldiğim koca dağla iradem.
Madem taze fidanken uçurdular başını;
Kelleni koltuğunun altına al şehzadem.

02.02.2012
KONYA

(Dergah Dergisi Sayı: 265 & Mart 2012)