Abdulhalik Aker - Çocuk Kalbi

kışları yıldırımlar düşerdi yatağıma
yıldırımlar üşütür titreyen bedenleri
yıldırıma benziyor düşerken kucağıma
telaştan parıldayan bu çocuğun yenleri

yine arızalanmış hızlandırılmış tren
bugün de bambaşkayım bütün akranlarımdan
şehrin kaygan yolunda tutmuyor bizim fren
hergün sırılsıklamım düşercesine damdan

bedenler üşür ama kalpler üşümez asla
kim üşütebilir ki bu çocuğun kalbini
çocuk, getir kalbini parmak ucuma yasla
en güzel bir çocuğun kalbi sever rabbini

13.02.2012
ADANA

(Kundak Dergisi Sayı: 1 & Mart 2012)