Boynu bükük bir adam merdivenin başında
solayazan laleyi gül dalına bağlıyor
bugün de hüznün yüzü çatallaşmış kaşında
bu hengamede nasıl fırsat bulup ağlıyor
Kalın kenevir bağı yine çekip kopardım
kopardım da saçıldı tane tane kukalar
ben bu evhamlı ruhu bu surattan apardım
bu yüzden kaf dağını bilmez oldu ankalar
Hüznü misafirliğe yine odur çağıran
ikisi sohpet eder sessiz sessiz oturup
sanırım yine oydu sevgilime bağıran
ben yokken arkasından kirli planlar kurup
Hey arkadaş, laleyi gül dalına bağlama
Bari bugün gülümse, bari bugün ağlama
06.03.2012
KONYA
(Dergâh Dergisi Sayı: 268 & Haziran 2012)