Neyzen küsmüş neyine, göbek atmakta kaval;
Bizim köyde mâtem var, kasabada karnaval…
Kızıllığa bürünmüş kahverengi çanaklar,
Geri dön, düşürdüğün o yumruyu yerden al.
İçten pazarlıklarla yitirdin kumaşını,
Hissiyatın kayıpta, bütün sözlerin maval.
Günümüz; dünümüze ayna, umut yarına.
Biz hayli mustatilken sizde yer etmiş oval.
Şanslı gecelerime şahit olmadın zahir,
Yıldızlar bile söndü, uyumalısın derhal.
İnsanlık sınavından geçemedin bu sefer,
Geçmek istersen şayet bakınma aval aval;
Bin zümrüdüankanın sırtına git buradan,
Ya da bizle beraber ceviz kabuğunda kal.
29.02.2012
KONYA
(Kundak Dergisi Sayı: 4 & Haziran 2012)