Abdulhakim Öztürk - Teşekkür

Teşekkür etmek boynumun borcu
Böyle kocaman bir yürekle
Kimseye muhtaç ettirmeden
Kimsenin minnetini çektirmeden
Attın imzayı teşekkürler Müdürüm
Herkesin vardır bir dayısı
İşlerini yürüten ve iş yapanı
Bizimde vardır doğruluğumuz, çalışkanlığımız
Bize sahip çıkan sizin gibi değerli Amirlerimiz
Ne kadar teşekkür etsem yinede az
Sağ olun var olun Sayın Turan ATEŞ

Dairede dışarıda nasihat ettin
Yalnızlığıma heyecan kattın
Yeni dost kazandırmaya yol açtın
Teşekkür ederim Sayın Turan ATEŞ

Sevgiyle bakan gözüne
Bal damlayan her sözüne
Hem bahara hem göze
Böyle içimden geldiği söze
Minnettarım Sayın Turan ATEŞ

Candan çalıştığın bu vatana
Eğitim dünyasının kahramanı oldun
Dairede yan yana, omuz omuza görev yaptık
Bahçesaray'ı güzel görsünler diye Ayşelere,
Fatmalara, Ahmetlere Mehmetlere emek verdin
Yalan değil Teşekkürüm var Sayın Turan ATEŞ

İnsan kendisini her gün yeniden yaratır Doğan güneşle yeniden doğar
Her nefes verişiyle bir ölüm yaşar
Yaşananlarla yorulur, sonraki güne hazırlanır
Güçlenir ve tecrübeyle filizlenir, dallanır
Zamanla sevincin ve acının aynı kazanda kaynadığını görür
Seçim hakkı olduğunu fark eder
Ve gün gelir sabah uğradığında
Ben bu günümü mutlu bir insan olarak
Geçireceğim kararım budur der.
Ve gün gelir karşılaştığı her insanın
Bir vesile olduğuna inanır
Kendi gölgesinin ve yansıması
Hüzün ve acı yerine
Teşekkür etmenin doğru olduğunu
Ve çok teşekkür ederim Sayın Turan ATEŞ





Bazıları şehirlerin kokuları olduğuna inanır; bazıları tadı, bazıları ise çocuklara, Bense şehirlerin bir rengi olduğuna inanırım.
Bursa yeşildir bence, yemyeşil Bursa denince aklıma, Sekiz ay kalkmayan kara, tabiatın beyazlığına inat, Belki de terörün kol gezdiği o yıllarda insanların gülememesindendir bu zorluk. Zordur Bahçesaray'da memur olmak. Belki de bundan dolayıdır yüreğimin buz kesişi, Bahçesaray'ın kar beyazına inat siyah oluşu.
Belki yeni gireceğim bu ortama yabancı kalırım, içe dönük ve çekingen Belki de fark edilmek, önemsemek ve kabul etmek kim bilir.

Bu iki söz ile yazmaya ara veriyorum. Bu güne kadarki tüm duyarlık, ilgi, hoş görüde bu eşsizliğinizi hep yanımda taşıyacağım. Öyle derin etkiledin ki beni, yoğunca çalışmaya kararlı olup inşallah azmim kırılmayacak, zira tüm bu iyiliklere karşı yakışan neyse onu yaşayacağımı umarım. Ve daha da iyi olmaya çalışmaya gayret edeceğim. Çünkü 'sen bizim için çok önemlisin” diyen bu kocaman yürekli, güzel insanın inancını boşa çıkarmamaya ve yurdumun vatanımın her yerinde görevimi bu aşkla yapmaya devam edeceğim.
Hepinize başarıların en güzelini temenni ediyor sevgi, saygı ve teşekkürlerimi sunuyorum. Sağlık, Mutluluk, Umut dileklerimle Hoşça kalın.

'Sevgi ışığı ile başlanan sanat, dallarıyla yaşamındaki yolları açık tutar” insanlığımız bize öğreticidir.

Abdulhakim Öztürk
Ocak 2007