Abdulhakim Koçin - Dünyayı Bir Buz Tuttu

Yakup için

Yakup sensiz kaldım ya ruhsuz tenim bedenim
Yusuf'unu kaybetmiş perişan Yakup benim

Adın dillerden senin nişanın nişanlında
Sevdiklerin dostların dönecekler yakında

Seninse dönüşün yok beni sen ağırlarsın
Bir düğün dernek kur ki ünü cihanı sarsın
Sana hasret yürekler bela kabında pişti
Dünyayı bir buz tuttu gittin her şey değişti

Ağaçlar ağaç değil ve bu dallar dal değil
Bildiklerim hep masal seninki masal değil

Yakub'um bir haber ver orda yaşam nicedir
Gün nasıl doğar orda burası hep gecedir

17 Haziran 95&Demetevler