Abdulhadi Bay - Vuslat Bulutu

Bırak geçmiş günü bugünlere gel
Desen de bir türlü gelemiyorum
Düşündüm, taşındım, acep ne engel?
Bu soruya cevap bulamıyorum

Gözüm gökyüzünde seyran ederken
Dalmışım maziye açmışım yelken
Damlalar gözüme "elveda" derken
Geçmişin izini silemiyorum,

Elim, obam, köyüm; hasret defterim
Orada başladı kazam, kaderim Boyun, posun, kaşın, gözün ezberim
Başka ne diyeyim bilemiyorum

İlkler unutulmaz, unutamadım
Özlemin sel oldu, kurutamadım
Yıllardır gönlümü avutamadım
Yoksun diye bir tat alamıyorum

Sol yanım yâr evi, sevda konutu
İçi özlem dolu, sihirli kutu
Ufukta görürsem vuslat bulutu
İnan başka dilek dilemiyorum