Kırılır koparsa sevdanın ipi
Çalkalanır gönül durulur sanma
Aşığın gönlüne kar, boran, tipi
Niçin yağar diye sorulur sanma
Mahzun bir çiçeği gördüğüm anda
Bir ses bana der ki değişik tonda
Kırılmış bir kalbin hüznü var onda
Kırılan kalp kolay sarılır sanma
Âşığı maşuğa, bağlayan teli
Estikçe titretir, ayrılık yeli
Delice sevmenin cefa bedeli
Duygulara dizgin vurulur sanma
Gönülden geçenler, olurmuş ayan
Vuslat rüyasını yok yorumlayan
Âşık sitem ile halini beyan
Etse de üzülür, darılır sanma
Yar deyince şöyle biraz durulur
Ruhunda yeniden dünya kurulur
Hadi, yâr demekten dilin yorulur
Yürek 'yâr” demekten yorulur sanma