Abdulhadi Bay - İnsan

En mükemmel varlık benim, yaratılanlar içinde
Ruhum Hak'tan, ten topraktan, birleştirdin bir bedende

Kaşımda sen, gözümde sen, dudağımda, dilimde sen
İnsan insana benzer de, her biri bir ayrı desen

Senden geldik sensiz olmaz, gafildir seni bilmeyen
Pişman olur, hem de nasıl, huzurunda eğilmeyen

Yaşayışın yönergesi, 'okumaktır”Dünya: kitap
Okuyan kendin kurtarır, ayrıca kazanır sevap

İyilik yap ömür boyu, kötülük kötünün işi
Yaptığının hesabını, elbet verecektir kişi

İnancım bu samimiyim, gitmem yolun taşlısına
Ölüm her nefes kapıda, bakmaz gence, yaşlısına
İyilik, lütuf değildir, görevidir her insanın
Doğruluktan ayrılmamak, buyruğudur yaratanın

Evet, doğrusu böyle de, hayat yanlışlarla dolu
Bir bahane buldum tabii, şaşırınca doğru yolu

Bak ne dedim iyi dinle, aklımı çeldirdi hissim
Aklım baskı altındayken, gezip dolaşan hapisim

Hayat dedin,saldın beni,nefsi çıkardın karşıma
Nefis işe karışınca, gelenler geldi başıma

'Beşer şaşar” ben de şaştım,rahmetine sığınırım
Günahlarımı af eyle, yoksa nasıl arınırım

Duam budur ne diyeyim, denilecek başka ne var
Diyorum kendi kendime, tövbe et Allah'a yalvar