Abdulhadi Bay - Hüzün Seli

Karıştım sevdanın hüzün seline
Hasret ırmağına dökülüyorum
Yıllardır değmedi, elim eline
Doğrulmuyor belim, bükülüyorum

Ne yöne gittiysem, hep çıkmaz sokak
Yolum engebeli, menzilim uzak
Başladığım yermiş, meğer son durak
Şöyle bir dokunsan yıkılıyorum

Sevmenin bedeli: Istırap, acı
Sana göre ilaç yok der, otacı
Durmuyor ne etsem hicran aracı
Uçuruma doğru çekiliyorum

Gül ile dikenin farkı kalmadı
Çilemin otuzu, kırkı kalmadı Dilimde hüzünsüz şarkı kalmadı
Sevda ateşinde yakılıyorum

Bakışların donuk, yüzün bulutlu
Gözlerin diyor ki: Olma umutlu
Bütün arzum seni etmekti mutlu
Ne diye itilip, kakılıyorum

Yeter artık! Bekle deyip durmayın
Sabır saatimi boşa kurmayın
Ok vurun onlarca, yama vurmayın
Tutmuyor dikişim, sökülüyorum

Günbegün karardı yanan ışığım
Bir zamanlar derdin 'yâr, yakışığım”
Seni bilmem ama, hâlâ aşığım
Özlem çukuruna çakılıyorum