Abdulhadi Bay - Gönül derler

Her şair adıma şiirler yazdı
Yazmayana daha rastlayamadım
Şahlar, padişahlar elimden bezdi
Bezmeyene daha rastlayamadım

Yazmayan var ise suç kendisinde
Yazık, yük taşımış, hep sinesinde
Kaz da bak, nicenin sevdası sinde
Kazmayana daha rastlayamadım

Bana en görkemli şehir dediler
Bazen derya bazen, nehir dediler
Yüzmekle bitmeyen bahir dediler
Yüzmeyene daha rastlayamadım

Kaç serseri âşık narımda yandı
Sevdanın sonunda vuslat var sandı
Her gün sarhoş yattı, mayhoş uyandı
Sızmayana daha rastlayamadım

Ben sine içinde renkli dünyayım
Bazen hayal, hülya, bazen rüyayım Gezenler bilirler, nurdan sarayım
Gezmeyene daha rastlayamadım

Tarifsiz duygular, fokurdar bende
Dinmez acılarım, kadim bedende
Bozmadım aklımı gülüm desen de
Bozmayana daha rastlayamadım

Beni yakan ateş sevda mirası
Yakmadık bırakmaz gelsin sırası
'Kötü dert”ten kötü onun yarası
Üzmeyene daha rastlayamadım

'Gönül” derler bana, ben bir ummanım
Belli olmaz benim dakikam, anım
Tozup savrulmakla geçti devranım
Tozmayana daha rastlayamadım

Düştü Abdulhadi gider peşine
Dön de bir bak şöyle çilekeşine
Buzlarını koyup Aşk Güneşi'ne
Çözmeyene daha rastlayamadım