Yâr elçi göndermiş, gönül almaya
Gönül bulanınca durulmuyor de
Ne kadar etse de olmuyor ihya
Kırık kalbe saray kurulmuyor de
Sevda büklüm büklüm bükmüş belini
Vurmuş sinesine kırmış telini
Azapla ödetmiş yâr bedelini
Asla gönlü ona doğrulmuyor de
Yârin cefasından bakiye kalan
Vuslat vaadiyle, kocaman yalan
Aklı, fikri, ruhu her şeyi talan
Azmış yaraları sarılmıyor de
Bırakmış hayatın tüm telaşını
Yaslamış toprağa koymuş başını
Terk etmiş dostunu, arkadaşını
Artık ne söylesen darılmıyor de
Kesildi bileti olmuyor tehir
De ki: Ey insafsız gitti misafir
İkameti işte, şu viran şehir
Daracık yerleri girilmiyor de
İş işten geçmeden önce gerekti
Kırdığı taş değil kalpti, yürekti
Hadi bu dünyadan elini çekti
Sırra kadem bastı, varılmıyor de