Kaç zamandır bilmem ki;
Bir tedirginlik,
Bir ağırlık çöktü üzerime.
Yüreğimin aynası kırık,
Ne mümkün ki ellerinden tutmak.
Duygu yüklüyüm bu aralar;
Dost dediğim,
Katil sigaramın dumanında,
Seni çekiyorum içime.
Adını sigara izmaritleriyle yazıyorum yer yüzüne.
Hayalini çiziyorum sigara küllerinden,
Yine kırgın ve yine kızgınım.
An be an ölüyorum.
Sensiz yaşadığım;
Her saniye,
Her dakika,
Her saat.
Hatırlar mısın senin için diktiğim kırmızı gülü;
Beni yaşadığın sürece,
Yaşamasını dilemiştim yüce Allah'tan.
Kırmızı gül soldu;
Yapraklar ağlaya ağaya döküldü.
Gül yaprakları bile ağlamıştı sana olan sevgimden...
Sen beni ilkbaharda unutmuştun.
Kurumuş,solgun,
Ağlaya ağlaya dökülen gül yaprakları anlatmıştı bana,
Ve bilmediğin bir dilek daha tutmuştum yüce Allah'tan;
Gül dalların kuruduğu,
Yaprakların döküldüğü gün,
Benim ölüm tarihim olsun...
(27.06.2007 NUSAYBİN)
(GECE YARGICI)