Sen beni hiç üzmedin ki`;
Sadece diri diri mezara gömdün,
Sağ iken cehennem ateşini yaşattın,
Sağ iken kör,sağır,dilsiz yaptın.
Sen beni hiç üzmedin ki;
Celladım olup canımı aldın,
Ateş olup vucudumu yaktın,
Nefes olup nefessiz bıraktın.
Sen beni hiç üzmedin ki;
Bir ömür boyu hayata küstürdün,
Beni canımdan bıktırdın,
Hayatı zindan ettin.
Sen beni hiç üzmedin ki;
Silahı gül,mermiyi diken diye verdin,
Aşkı nefret,sevgiyi karamsarlık gibi gösterdin,
Sana olan aşkımı,sevgimi ayaklar altına aldın,
Sen beni hiç üzmedin ki allahın belası...
(NUSAYBİN 02.03.2006)
(GECE YARGICI)