Abdulbaki Akpınar - Kızıl Gömlek Ve Muska

..................................................bir hayır duasına başlayarak bitirdin sözlerini…
.................................................'she is going with the hard words so slowly”


bağlandı postal…
her eylülde, dallarında çiçekleriyle açıldı

ömrüm…gür sesli, gürbüz acılar yeşerten,
ömrüm…

hangi bulanık dereden toplandı kızıl gömlekler
köpürmüş oynaşırken dünkü çocuklar
marşların söylenmesi bu yüzdendir
sarılarak yastığa yorgana, kâbusa düşmek bu yüzden

hiç yağmayacak yağmurları gövdesinde taşıyan bir göz
sisli alicante! ah ki sis! dul kadınlara ceset ceset toz!

muhbir sayamayız tedirgin tedirgin yanan bir ormanı
bilirsin sen, mayalamayı sözlerimi ve kızıl gülleri sevmeyi
gözaltında mor begonviller, frezyalar ve insanlar büyütmeyi…


yağmalanmış limanlarda tapınaklar inşa edersin
yankısı hırpalanmış dudak ürkekliğinle
gulyabaniler ve umpirler muskalanır inciterek göğsüne
sunaklara çivilenmek ancaklanmayacak artık
yineleyerek duanı, kayıp kitabelere dokunulmayacak
vapurları batıran, martıları öldüren şehre bakılmayacak

ağladık, bilmezdik aktığını ırmakların
kalabalıklara çoğulluk yüklemenin eksikliğini
bilmezdik…

ellerini açarak bekliyorsun şimdi
unutuluyor simlenmiş örtüleri masanın
hatırlanmayacak belki de mırıldandığın şarkının söylediği!

'ömrüm…
gür sesli, gürbüz acılar yeşerten
ömrüm…”