Abdul Mutalip Han 2 - Küllerim

ne zannetin ki,sen...
&beni
kolayına büyütmedim ben bu,aşk_ı sevdayı
bir hiçe edinmedim,sol yanımdaki acı yarayı
yabanda mı buldum sanarsın,yiğit bu yüreği
asla
sevmem asla
turna vuran avcıları
hep yandım bir ömür boyu,dinmez sızılarım
yücesi volkanlı dağlarım var,alev alev bacaları
deryalarına koşan dere,nehir ve o...denizlerim

çocuk yaşta kundakladım bu ellerimle,acıları
tip
tufan
sel
vakitsiz depremleri
grizu patlamaları ile o...acıları
anımsatırken belleğim hiroşimaları
durmadı,durmak bilmez memleketin sızıları
tanımadım yaşıtlarımla bir türlü,gülüp eğlenmeyi
derindeeen...derine tırmalıyor kulaklarımı o,halen
bir ömür boyu seslendirdiğim ağıt ile o,hasret şarkıları
çocuk yaşta öğrendim ben bu,özgürlük için dövüşmeyi
sarsılır dört iklim yedi bölge,9 şidetinde memleketim
alinteri
emek
ekmek
onur ile o...
özgürlük göçükleri altında kaldım
her çocuk misali benim de vardı
renga renk'ti güzelim O,hayellerim
kıyısında denizlerin,özgür uçsun derdim martılarım

nerde
nerde
hani nerde O...
özgürce yaşam hakları .?...
kahrediyor can pazarında
çırpınan serçenin kanat çırpışları
hüzün'dür,hüzün halen
hasret'tir,hasret her dem
özlem'dir,asla tükenmeyen
süregelen O riyakàrlık'tır hep
acılar deryasına dönen bu gönlüme düşer
benim;
yer gök
...dağ taş...
derya deniz savruldu,,yanıp tozlaşmayan küllerim