Abdul Mutalip Han 2 - Kıl Sunmam

Arif' Olan Bilgeler,Dehalar Derki;
Cahil ile dem etmem,insanlığa ihanettir...
Ettiği Làf'tır,Làf.! Gübre'yi Làf'a değişmem....
Cahil'in bildiği Söz değil ki,dönüp bakmam...
Inanmayanlar Bakıp,görsün derim;erinmem...
Kendi kendilerini yalanladıkları aşikàrdır,Cahillerin;onuru var demem...
Söz eden erdem edep bilir,ar bilir,yazar,yaratır,üstüne tek söz söylemem...
Karaladıklarında resm olur yobazların cehalet ile yalan,dolan;bilmem,etmem...
Roman yazıp sunmama ne gerek efrad_ı zevat ile cahil cùhela'ya,insan demem...
Söz yerinde söylenmeli sözünden feyz alan insanlardanım,gerçekten vazgeçmem...
Gerçek Güneş'tir,Bundan daha iyi bir gerçekleri var mıdır,yozlarin.?Er,er'im,erlerim.!
Kaf dağının Develeri cüce olmuş,cüce pire,pire berber.! Traş değil...kıl'ımı sunmam...

vesselàm....vesselàm...