Abdul Mutalip Han 2 - Güneş Yüzü Görmemiş Şiirlerimden Bir Nokta

Görünce Hiç Etmezleri...

sağlığımdan önce reçetem bozuldu,inanki;
ayıbı vurulur mu hiç yüzüne edepsizin,derim ki;
bugüne dek hiç suç'unu kabul görenler oldu mu,ki;
sözde aşk_ı sevdasına yandığı"bakire"kız olsa,inanki;
suç,kabahat,inkàr,imhalarını madalyalı hainler kabul etmez ki;
"gerdek gecesine" ya dostlarımın birini,ya da beni çağırırlar inanki...
zamanlar an'ıyla öyle bozuldu öyle bozuldu ki,ar edep misali inanki;
o yetmişinde ki;
nineler, dedeler,
eş'ini bırakıp kaçanların çoğu tv'ler'inde altın zincir ile süslenmek isterler inanki;
hergün o
din,
ırk,
mezhep naraları atıp fetva verenlere bak ki;
cehennemi maaş'lı yapsan,cennet dedikleri yere girmezler "tillahi,billahi",inanki;
sabreden derviş muradına erermiş sözü safsata oldu,alan götürüyor,yangın var sanki;
ekmek...
aslanın ağzında diyen evelkisi gün,midesinde diyen dün,alacak babayiğit kalmadı mı,ki;
Görürken Hiçetmezleri cehalet bataklığında yüzükoyu yüzerken pisliğinde,yorulmaya değmez ki...